Herengracht 476 Huis de Vicq

Herengracht 476, Huis De Vicq

Gebouwd           1670, 1731
Architect            -
Opdrachtgever    Dr. Frans de Vicq
Monument         Rijksmonument
1853 : X 460    (huisnummer 1853-1875)
1808 : 57 4027  (verpondingsnummer)
1796 : 57 558    (kleinnummer)
1732 : 57 3828  (verpondingsnummer)
Kadast: I 1028  (kadaster oud)

In de tuin bouwt hij een tuinhuis met de beelden van Apollo en Diana en in de halfronde middenbekroning een reliëf met een zittende Mercurius, maar koffiespeculaties en de vele uitgaven aan verbouwingen, aan zowel dit huis als zijn hofstede Meernberg, kosten Dirk van Lennep Dircsz zoveel geld dat hij het pand moet verkopen. Ignatius van Logteren is dan al bezig aan de vernieuwing van het trappenhuis, maar moet daardoor halverwege de werkzaamheden hieraan staken en wordt het huis verkocht met een onvoltooid trappenhuis. Vermoedelijk had het trappenhuis net zo moeten worden als dat van de Herengracht 475, waar Petronella de Neufville woonde, de schoonzuster van Dirk van Lennep. Zij heeft als eerste haar trappenhuis laten ontwerpen door Jan van Logteren, de zoon van Ignatius van Logteren en het heeft min of meer dezelfde opzet als het trappenhuis van dit huis. Mede onder druk van zijn familie is het pand verkocht en is hij zelf naar Utrecht verbannen.

Het huis is in 1734 voor f 70.000,- overgedragen aan de doopsgezinde koopman Jean de Wolff [†1735], broer van Pieter de Wolff, die tot zijn overlijden in 1712 de eerste echtgenoot van Catharina de Neufville was. Jean de Wolff is daarna getrouwd met Margaretha Verhamme [1684-1756] en ze zijn samen in het huis gaan wonen. Na de dood van Margaretha Verhamme is het huis in 1757 voor f 76.000,- op een veiling verkocht aan de doopsgezinde koopman Aarnout van Lennep [1718-1791], zoon van Petronella de Neufville.

De familie Muilman

In 1792 koopt de schatrijke koopman en bankier Henric Muilman [1743-1812], lid van de firma Muilman & Soonen, met zijn tweede vrouw Susanna Cornelia Mogge [1753-1806] het huis op de veiling voor f 65.000,-.

Muilman heeft van 1791 tot 1795 als gouverneur voor zijn enige zoon, de Duitse dichter August Wilhelm (von) Schlegel [1772-1829] in dienst, die hier ook aan zijn Shakespeare-vertaling werkt. Ook brengt Muilman in zijn huis een collectie van bijna 200 schilderijen bijeen, waaronder de Keukenmeid en de Kantwerkster van Vermeer en het portret van Elisabeth Bas, dat lang is toegeschreven aan Rembrandt. Deze collectie is in 1813 geveild, maar een gedeelte ervan is door de zoon weer teruggekocht.

De zoon, mr. Willem Ferdinand Mogge Muilman [1778-1849] heeft het huis in 1813 weer verbouwd, waarbij de ingang naar de begane grond is verplaatst. Omdat de stoep niet meer nodig was, is deze verwijderd en heeft de kelderverdieping een nieuwe gelaagde pui gekregen. Mr. Mogge Muilman is directeur en later president van de Nederlandsche Bank geweest van 1814 tot 1844. Sinds 1810 is hij getrouwd met zijn volle nicht Magdalena Antonia Muilman [1788-1853] en hebben ze twee dochters gekregen. Het oudste en mooiste meisje vat tijdens een bal kou en sterft kort daarna aan een longontsteking, waardoor de jongste dochter, Anna Maria Mogge Muilman[1811-1878] de erfgename is van het huis en het enorme fortuin van haar ouders. Deze jongste dochter, in de wandeling Moggemie geheten, is weinig aantrekkelijk als partner. Er gaan verhalen dat ze op een reis door Engeland om haar geld ten huwelijk gevraagd is door de latere keizer Napoleon III, die echter een blauwtje loopt.

Kort na het overlijden van haar moeder, Magdalena Antonia Muilman die in het huis is blijven wonen, trouwt Moggemie in 1853 met de koopman jhr. Archibald Jan van de Poll [1800-1870] die een volle neef van haar moeder is. Ook jhr. van de Poll moet vernieuwingen aan het huis hebben laten uitvoeren, want op de achterzijde van het huis is zijn wapen te zien. Vervolg, zie tabblad "detail na 1850"