Herengracht 105

Een voddensorteerster scheidt bonte en witte lompen en haalt de knopen er af. Dit werk werd door vrouwen en kinderen gedaan.

Op de as van het waterrad zijn nokken gemonteerd. Een nok tilt een hamer aan de kop omhoog, de hamer valt als de nok wegdraait.

In deze papiermolen staat een hamerbak met drie hamers. In de hamerbak worden de lompen tot losse vezels geslagen.

De losse vezels worden vermengd met water tot een vezelpulp. Met een schepraam (een bakje ter grootte van een vel papier met een bodem van gevlocht koperdraad) wordt door de ‘schepper’ uit de bak met vezelpulp een schep van de brij genomen. Door zachtjes te schudden verdelen de vezels zich over het raam en loopt het water weg.

Een ‘koetser’ (van het Franse coucher: neervlijen) pakt het schepraam met het vezellaagje aan en deponeert het natte vel papier in wording op een vilten lap.

Een stapel vilten lappen met de vellen papier wordt onder de natpers gelegd. Door de hoge druk die door het aandraaien ontstaat, wordt het meeste water uit het papier geperst.

Op de droogzolder worden de vellen te drogen gehangen. Een dame sorteert het droge papier en legt het op stapels.

Na gedane arbeid is het goed rusten. Of wordt verbeeld dat de molen dag en nacht doordraaide? Opvallend is dat alle mannen een hoofdeksel dragen.

Tekst overgenomen van :http://www.waterradmolens.nl/Gelderland/Ruitersmolen.htm

 Lida Goede