Verbouwing tot één pand

In 1863-1864 komt op de plaats van vijf historische panden aan de Keizersgracht het kantoor voor de Algemeene Maatschappij voor Handel en Nijverheid, ontworpen door G.B. Salm, waarbij een aantal waardevolle salons in het bouwplan zijn ingepast. Hierdoor worden de mahoniekamer, de orgelzaal en een trap gespaard. Er komt een nieuwe gevel, die de oude vijf gevels vervangt, waaronder de twee naastliggende pakhuizen. Het voorhuis van Keizersgracht 187 wordt samengevoegd met koetshuis boven de poort en met het belendende pand, maar erachter ligt al de grote salons. De ernaast gelegen pakhuizen worden erbij getrokken, waardoor er een monumentaal pand met twee ingangspartijen ontstaat (nr. 187- 189). In 1879 koopt de vereniging ‘het Burgerziekenhuis’  is er het Burgerziekenhuis onder leiding van A.W.C. Berns, hierin gevestigd met 45 bedden. Het ziekenhuis is bedoeld voor bedoeld voor “ambtenaren, kantoorbedienden, knappe ambachtslieden en dienstboden”. Al na twee jaar moet het ziekenhuis uitbreiden naar het naastliggende pand. En in  1892 verlaat het ziekenhuis weer het gebouw om het nieuwe ziekenhuis aan de Linnaeusstraat.

Sloop en het tentoonstellen van de Beuningenkamer

In 1896 worden de panden aan de Keizersgracht 185 t/m 201 gesloopt ten behoeve van de doorbraak voor de Raadhuisstraat. De houten betimmering én stucplafond van mahoniekamer, het trapportaal en onderdelen van de keuken worden eruit gehaald en door het Stedelijk Museum verworven. De mahoniekamer is als een stijlkamer in het Stedelijk Museum opgebouwd als onderdeel van de collectie. Dit Stedelijk Museum dat is gebouwd om daarin onder andere de collectie van Mevrouw Lopez Suasso-de Bruyn tentoon te stellen, die dan voor een deel bestaat uit de veiliggestelde interieurs uit de gesloopte huizen van de doorbraak voor de Raadhuisstraat. Deze komen dan te staan in de "Suasso" vleugel.

Omstreeks 1975 werd de mahoniekamer en het trapportaal, net als alle andere stijlkamers gedemonteerd, in tientallen kratten verpakt en in het museumdepot opgeslagen, totdat in 2001 onderdelen van het interieur door het Rijksmuseum in bruikleen werden gevraagd voor de tentoonstelling Rococo, Nederland aan de zwier. Toen werd het idee geboren om de mahoniekamer in zijn geheel op te bouwen als stijlkamer in de nieuwe permanente opstelling van het Rijksmuseum. Na een uitvoerige restauratie in het depot in Lelystad is de kamer overgebracht naar Amsterdam en is sinds 2013 te bewonderen in het Rijksmuseum.

Bronnen o.a. familiedeclercq.nl, amsterdammuseum.nl en ons Amsterdam