Tekenacademie (Leidsepoort 1741-1767 en Paleis op de Dam 1767-1822)

Jacob de Wit zette zich samen met andere Amsterdamse kunstenaars in om de eerder opgerichte Oefenschool der Tekenkunst in 1741 nieuw leven in te blazen en om te vormen tot de Teeken-Academie of Akademie der Teekenkunst, de 18e-eeuwse Kunstacademie in Amsterdam. Het was de voorloper van de Koninklijke Akademie (gevestigd in 1822) en de Rijksakademie van beeldende kunsten (1870). De academie verhuisde in 1767 van de Leidsepoort naar twee vertrekken boven de Mozeszaal in het stadhuis (nu het paleis op de Dam). In de Tekenacademie leerde men tekenen van levend model.

Dat het beheersen van een goede tekentechniek een belangrijke basis was voor de schilderkunst wordt duidelijk aan de hand van de werkwijze van Jacob de Wit met zijn vele tekenstudies die hij als een blauwdruk gebruikte voor zijn uiteindelijke schilderijen. Om zijn eigen leerlingen en de leerlingen van de Tekenacademie verder te bekwamen in het tekenen gaf Jacob de Wit in 1747 een tekenstudieboek uit: 'Teekenboek der proportien van 't menschselyke lighaam'. Hier ziet men ook duidelijk hoe het getekende raster wordt ingezet om tot de juiste composities te komen. Met dit boek hielp Jacob de leerlingen om het menselijk lichaam in de juiste proporties te leren tekenen. Zijn studievoorbeeld-tekeningen van mannen-, vrouwen- en kinderlichamen, in de juiste proporties, zijn door Jacob als hulp ook geïllustreerd met verschillende maatvoeringen.

De academie organiseerde een jaarlijkse tekencompetitie en de winnaars ontvingen gouden, zilveren en bronzen medailles. Voorafgaand aan de uitreiking werden er lezingen georganiseerd. Bij de uitreiking op 26 november 1805 werd in de Tekenacademie een lezing ter er van Jacob de Wit gegeven door tekeningverzamelaar Bernardus de Bosch (1742-1816). Deze voordracht: ‘het leven van Jacob de Wit’ werd door een leerling van de Tekenacademie Christiaan Andriessen (1775-1846) getekend.