Herengracht 395

Jan Paul Frederik van Rossem (1854-1918)
Willem Johannes Vuyk (1855-1918)

Herengracht 148A

Herengracht 395

Jan Paul Frederik van Rossem

Cornelis van Rossem, arts in Amsterdam is de vader van Jan Paul Frederik. Jan is architect en ook officier schutterij van 1879 tot 1889. Over zijn opleiding tot architect is niets bekend, maar vermoedelijk is hij, net als veel collega’s, begonnen als timmerjongen.

Willem Johannes Vuyk

Over Willem Johannes Vuyk weten we alleen dat hij in Purmerend geboren is. Dan nog een piepklein en wonderschoon oud stadje in Noord-Holland.

De Architecten van Rossem en Vuyk

Van Rossem en Vuyk bouwen samen een groot oeuvre en dat met name in Amsterdam, maar ook een flink aantal gebouwen in Zaanstad is van hun hand. Zij zijn beiden lid van Architectura et Amicitia, Vuyk ook actief in het bestuur. Gezien de stroom opdrachten van Amsterdamse ondernemers en gezeten burgers lijkt het toch dat vooral de zoon van dokter Cornelis van Rossem, met opa Hendrik Willem op de achtergrond, over een uitgebreid sociaal netwerk in de stad beschikt. Een van hun eerste gezamenlijke werken is Herengracht 395, op de hoek met de Beulingsloot, een kantoor voor een boter- en kaasexporteur uit 1882. In hetzelfde jaar realiseren zij ook een rijtuig- en zadelmagazijn, Kerkstraat 28-30. Het bureau heeft veel werk, maar Carré moet toch in 1887 een hoogtepunt zijn voor beide, dan nog jonge architecten. Een jaar later bouwen zij Sarphatistraat 11, een fraai huis voor de Amsterdamse elite en net als Carré inmiddels een rijksmonument. In 1900 ontwierpen Van Rossem en Vuyk voor de weduwe J.C. Reich Herengracht 148A-Leliegracht 2. Dat is hun eerste en tegelijkertijd laatste poging om Berlage te volgen in zijn streven naar een nieuwe architectuur. Maar het succesvolle duo kan de radicale vernieuwingen die Berlage introduceerde niet volgen. En dat is ook meestal niet de wens van hun clientèle. Ze ontwerpen voor hen nog een aantal stadsvilla’s in Amsterdam-Zuid.

Maar gedurende de periode 1889-1915 ontwerpen ze ook voor een aanzienlijk aantal Zaanse ondernemers fabrieken, pakhuizen, ketelhuizen, kantoren, een machinehal en een graansilo. Zoals de eerste linoleumfabriek voor Kaars Sijpesteijns in Zaanstad

Een van de laatste ontwerpen in Amsterdam is in 1912 Singel 250 voor de Nederlandsch-Indische Handelsbank.

Bron Binnenstad 251, april/mei 2012, Vincent van Rossem

http://www.zaans-industrieel-erfgoed.nl/, Maura Huig