De altaarstukken van Jacob de Wit

Het barokke hoofdaltaar in de kerk is afkomstig uit de oude schuilkerk, een werkstuk toegeschreven aan de Rubensbewonderaar Jacob de Wit. Het vult tot op de dag van vandaag het hoofddeel van de altaarwand van de huidige kerk. Maria als hemelkoningin zien wij in gesprek met Mozes en Aäron en natuurlijk haar Zoon. Het kruis dat het altaar bekroont wordt door de koperen slang die Mozes liet maken omkringeld. Een prachtige Oud- en Nieuwtestamentische coöperatie. Suijs ontwerpt in dezelfde trant de zijaltaren. Deze zijn voorzien van twee 18e-eeuwse beelden en vier nieuwe, ook vervaardigd door De Cuyper.

De stukken van Jacob de Wit zijn allemaal te zien op tabblad "Jacob de Wit".

Het Kerkorgel

Het kerkorgel, boven de ingang van de kerk, is een Frans-romantisch ontwerp van Charles Marie Philbert uit 1869/71, wordt gebouwd door P.J. Adema en uitgebreid in 1887. Het heeft een zevendelige orgelkas, drie manualen, 41 registers en een vrij pedaal. Vooraanstaande Franse organisten als Charles-Marie Widor en Camille Saint-Saëns komen het bespelen. In 1994 komt een volledige restauratie gereed door de orgelbouwers Flentrop.

Omgeving

Op het tabblad "foto" is de situatie van voor de demping van de Leprozengracht en de Houtgracht in 1882. De gracht vooraan is de Leprozengracht en de gracht die vanaf links voor de kerk langs loopt, is de Houtgracht. Door het dempen van beide grachten ontstaat het Waterlooplein. Rechts staat de pastorie die ook plafondstukken van Jacob de Wit heeft. Deze pastorie wordt in 1968 afgebroken om het Mr. Visserplein te kunnen aanleggen en aan de andere zijde van de kerk wordt dan een nieuwe gebouwd. Voor de oude pastorie, zie Waterlooplein 207p. Deze nieuwe pastorie wordt in 1962-1969 gebouwd en het Mozeshuis genoemd. Het is een ontwerp van architect S. van Rhijn en omvat als nieuwe pastorie in het begin ook de huisvesting voor enkele Franciscanen. En verder ontmoetingsruimtes, een conferentiezaal en een kapel met sacristie. Sinds 2014 heet de pastorie het "huis van Sant’Egidio"

Functie van de kerk

Aan het gebouw zijn twee plaquettes bevestigd; het Reliëf Franz Liszt herinnert aan zijn concert op 29 april 1866 en het 8 december monument, in de gevel aan het Mr. Visserplein, aan de decembermoorden van 1982 in Suriname.

Door de terugloop van het aantal gelovigen in de binnenstad wordt de kerk in 1980 buiten gebruik gesteld als godshuis, maar wel gebruikt en onderhouden door het naast gelegen Mozeshuis. In het gebouw worden culturele bijeenkomsten gehouden, maar die in 2014 eindigen door de vermindering van de subsidie. In juli van dat jaar kondigt bisschop Jos Punt van het bisdom Haarlem-Amsterdam aan, dat de kerk wordt hersteld als katholieke kerk en vanaf 28 september worden er weer kerkdiensten gehouden door de Gemeenschap Sant'Egidio en eveneens vanuit de ernaast gelegen pastorie.