Dit nog oorspronkelijke dubbele woonhuis, dat 14,S5 m breed is, is omstreeks 1675voor de lakenkoopman Thieleman Soolmans gebouwd. De gevel heeft een rechtekroonlijst en verhoging waarin vier zolderlichten met daarop een frontespiesje. En dan nog een dubbele stoep met onderingang en de toegang met zijlichten waarboven een kroonlijst. De bovengevel is iets gewijzigd. Het huis heeft oorspronkelijk een stal aan de Kerkstraat gehad. Het is is tot 1736 in bezit van en bewoond door de familie Soolmans-Schuijt. Rond 1653 is het huis bewoond door de weduwe Ant. Nieuwgaert en na 1701 door Maria Nieuwgaert als weduwe van Albert Schuijt. Zij overlijdt op 14 februari 1736. In het dagboek van J. Bicker Raye staat :'Men sijt, dat sij wel twee mieljoen aan geldt nalaat'. Het huis wordt dat jaar gekocht en sedertdienbewoond door Melchior ten Have en in 1752 door de commissaris mr. Jacob Hooft.

In 1876 is naar het ontwerp van J.L. (Jan) Springer een nieuwe zandstenen gevel opgetrokken in opdracht van de nieuwe eigenaar, de effectenhandelaar J.K. Huijsinga. Het krijgt dan ook de huidige platte stoet met de vier afsluitpaaltjes. Ook binnen is veel vernieuwd. Springer handhaaft de niveaus van souterrain en bel-etage en vervangt de stoep door een inwendige traphal. Ondanks enkele onbarmhartige twintigste-eeuwse ingrepen in het interieur is het pand op de bel-etage nog steeds een juweel van laatnegentiende-eeuwse architectuur en pronkzucht, zoals die alleen voor de meest veeleisende opdrachtgever door een begenadigd en veelzijdig ontwerper als Jan Springer tot een zo overtuigend geheel is gesmeed. In mindere mate toont ook de eerste verdieping nog zijn negentiende-eeuwse interieur.

Medio 2006 werd de laatste hand gelegd aan een grootscheepse restauratie waarna het weer geheel als woonhuis kon worden