Hooft, Pieter Corneliszoon (1581-1647)

Pieter Corneliszoon Hooft (1581-1647)

Keizersgracht 65 (woonhuis)

Keizersgracht 508 (winkel/woonhuis met zijn afbeelding)

Pieter Corneliszoon Hooft (Amsterdam, 16 maart 1581 - Den Haag, 21 mei 1647) is een Nederlandse geschiedkundige, dichter en toneelschrijver. Hij kan beschouwd worden als een van de grondleggers van een serieuze literaire cultuur in het Nederlandse taalgebied, naar het Franse en Italiaanse voorbeeld. Na een reis door Europa studeerde hij rechten in Leiden. Hooft werd een exponent van de renaissance in Nederland en had humanistische ideeën.

Biografie

Hooft stamt uit het Amsterdamse regentengeslacht Hooft en is de zoon van Cornelis Hooft, die tal van functies in het bestuur van Amsterdam bekleedde, onder andere als burgemeester. Hij was familie van Louis de Geer, Andries Bicker, Cornelis de Graeff en Johan de Witt.

In 1598 wordt Pieter Corneliszoon Hooft op 17-jarige leeftijd door zijn vader, zoals gebruikelijk was met zonen uit gegoede families, op educatieve reis naar Frankrijk en Italië gestuurd. De bedoeling hiervan is dat hij zich gaat voorbereiden op een toekomstige handelscarrière. De jonge Hooft raakte tijdens zijn reis echter dermate gefascineerd door de kunst van de Italiaanse renaissance, dat hij de rest van zijn leven hoofdzakelijk aan het beoefenen van kunst gaat wijden. Niettemin voltooide hij tevens een rechtenstudie aan de universiteit van Leiden en wordt in 1609 als eerste niet-edele aangesteld als drost van Muiden en baljuw van het Gooiland. 

Hooft is tweemaal getrouwd geweest. In 1610 trouwt hij met Christina van Erp, die in 1624 op 32-jarige leeftijd overlijd nadat eerder vier kinderen zijn gestorven. Na haar dood hertrouwt Hooft in 1627 met deAntwerpse weduwe Leonora Hellemans (1595-1661). Na Hoofts dood koopt zij het pand op Keizersgracht 65, dat het echtpaar al jaren had bewoond.

Hooft overlijdt in Den Haag, waar hij op dat moment was vanwege de begrafenis van Frederik Hendrik van Oranje.

Rederijker

Hooft is lid van de Amsterdamse rederijkerskamer de Eglentier die In Liefde bloeyende als zinspreuk had. Ook daar dringen de vernieuwingen van de literaire renaissance door. Hooft is er ongetwijfeld dan al mee in aanraking gekomen. Maar pas tijdens zijn grand tour leerde hij de nieuwe poëzie echt kennen.