Keizersgracht 609-613

Interieur bij opening van het museum Fodor

Bij de ingang is een brede statige trap die vanuit de ruime hal naar boven gaat en via een smal portaal naar de twee met elkaar verbonden museumzalen leidt:

een kleine zaal aan de voorzijde en een grote zaal aan de achterzijde. Op de achterwand van de grote zaal hangt het grote doek van Ary Scheffer, de 'Christus consolator', het belangrijkste stuk uit de collectie.  Carel heeft het doek op 20 januari 1853 gekocht van de Hertogin van Orleans voor ƒ 24.806,00.

In deze twee zalen, met hun grijsgroene wanden boven een lage bruine lambrisering, hangt de gehele collectie van de 19de-eeuwse verzamelaar Fodor; de schilderijen hangen dicht naast en boven elkaar. Zo hangen de schilderijen meestal in de zalen, zoals ook in het Trippenhuis; de beschouwer kan kiezen en vergelijken.

Op 18 april 1863, het is Carel Fodors geboortedag, opent het museum zijn deuren. Er is door de stadsdrukkerij van Amsterdam een boekje gemaakt met de aanwezige schilderstukken en tekeningen.

In 1995 is er opnieuw een tentoonstelling georganiseerd met zijn oorspronkelijke collectie in het Amsterdams Historisch Museum, waarbij ook een nieuwe catalogus is gemaakt, “Levende meesters. De schilderijenverzameling van C. J. Fodor”.

De reacties in de pers bij de opening op de tentoongestelde collectie zijn erg positief. Aanvankelijk trekt het museum de nodige bezoekers, maar ruim tien jaar na de opening is er nog maar zo weinig belangstelling voor de doeken en prenten, dat valse tongen beweren “dat de eenigen, die het museum bezoeken, behalve enkele liefhebbers, dames zijn, die geene parapluie bij zich hebben en door een regenbui overvallen, daar eene retraite vinden”.

Veel van de tentoongestelde kunstwerken zijn afkomstig uit een schilderschool die door sommige deskundigen op dat moment al als verouderd wordt gezien. En dat vindt het publiek, zo lijkt het, ook en het blijft er erg stil. Daarbij blijft de opstelling van de collectie tot 1948 vrijwel onveranderd. In 1879 wordt nog de beroemde Atlas Splitgerber aan de museumcollectie toegevoegd en in 1889 krijgt ook de Jan en Caspar Luyken-collectie een plaats in het museum.