Nieuwe eigenaar Melchior van Hoorn

Op 10 mei 1629 verkoopt Jacob Pietersz de mouterij aan Melchior van Hoorn, die ook in de verkoopakte vermeld staat als eigenaar van het belendend perceel Herengracht 32. Van Hoorn woont zelf op Herengracht 38. Bij het verkochte complex behoort ook een "erff ende schuyr" aan de Keizersgracht achter de brouwerij.

Melchior lijkt de mouterij verhuurd te hebben aan Adriaen Willemsz Bruyn, die woont op Herengracht 12, want als Melchior de mouterij verkoopt, bevat de verkoopakte de bepaling, dat Adriaen Willemsz Bruyn "uyt dese mouterije ende gevolge van dien" al zijn eigendommen mag meenemen. Deze verkoop vindt plaats op 27 november 1645. De koopsom bedraagt ƒ 23.000,- en de koper is Claes Jansz Clopper [ca. 1600-1666] uit Oostzaan, reder ter walvisvaart en traankoper. Claes Jansz woont op Keizersgracht 35 en lijkt nu het gebouw te gebruiken als pakhuis. In een akte van 14 juli 1703, die betrekking heeft op een belendend perceel, is sprake van "het pakhuys van de weduwe Clopper". Na de dood van Claes Jansz Clopper is het pakhuis gegaan naar Claes' zoon, Jan Klopper die dan zelf op Herengracht 34 woont. En het gaat vervolgens naar zijn broer mr. Nicolaas Klopper[1636-1681] die eveneens reder en walvisvaarder is en het pakhuis weer nalaat aan zijn vrouw Margaretha le Gouche [†1727]. Haar dochter Wendela Klopper[†1732], die een kleindochter is van Claes Jansz, trouwt met de koopman en regent Nicolaas Calkoen [1666-1738], die schepen is in 1720 en in de raad zit van 1731 tot 1738.

Mr. Peter en Joachim Rendorp, heer van Marquette

Nicolaas Calkoen zijn dochter Margaretha Calkoen [1703-1728] huwt met de brouwer mr. Pieter Rendorp, heer van Marquette [1703-1760] en die tussen 1746 en 1760 acht maal burgemeester is geweest. Ten slotte komt het huis en de voormalige mouterij in handen van diens zoon, de bekende staatsman mr. Joachim Rendorp, heer van Marquette [1728-1792] en in de periode 1781-1792 vijf maal burgemeester. In die jaren wordt het huis verhuurd: in 1674 woont er de medicus dr. Jeannes Bonevael, in 1739 de koopman Jacobus Sappius, die later op Herengracht 128 gaat wonen, 1742 behalve laatstgenoemde Elisàbeth Groenewout (weduwe van de uit Deventer afkomstige boekverkoper Hendrik van de Gaete[1682-1719] met haar zoon, de makelaar Coenraad van de Gaete, huurprijs f 775,- per jaar). Coenraad [†1759] woont er nog in 1754 bij zijn huwelijk met Alida de Reus. Andere bewoners in die tijd zijn: 1773 Arend Willem Versluys en Jan C. Dippel, 1774 Maria Deth, de weduwe van genoemde Versluys, met Dippel, 1777-1789 Adolph Cuper (die in 1773-1775 op de Herengracht even ten noorden van de Blauwburgwal woonde) over man van het kuipers- en wijnverlatersgilde, met Johan Friedrich Rasche {1777-1781). Het huis aan de gracht wordt aan het einde van de achttiende eeuw vervangen door een pakhuis met puntgevel, wederom genaamd “Mijn Glas loopt ras”, waarin boven een lage pui vier gekoppelde hijsdeuren met rechthoekige zijvenstertjes en ronde lichten in de top. Deels te zien onder het tabblad “foto”.

De zeilmaker Jan Mannoury

Rond 1793- 1839 heeft de zeilmaker Jan Mannoury van Herengracht 36 het in gebruik, die in 1805 f 700,- huur per jaar betaalt; een zolder van het gebouw is in 1805 verhuurd aan de firma Ruys & Zimmerman voor f 240,- per jaar van Herengracht 28, een andere zolder wordt verhuurd aan H. Koch voor f 120,- per jaar. Een onderstuk van het pakhuis is verhuurd aan de firma Van Kuch, Deune & Hilger voor f 230,- per jaar, die zit op Herengracht 69. Het pakhuis aan de straat is reeds in 1832 in handen van de stad. Het gehele complex bestaat in het midden van de negentiende eeuw uit drie pakhuizen.