Dit reliëf is een voorstelling van het vonnis van Zaleucus, het moet de rechters herinneren aan de barmhartigheid.
Zaleucus was een wetgever in Zuid-Italie in de zevende eeuw voor Christus. Hij vaardigde strenge wetten uit waaronder de straf op overspel, waarbij beide ogen van de misdadiger werden uitgestoken. De zoon van Zaleucus werd schuldig bevonden aan de misdaad van het overspel en moest de strenge wet van zijn vader ondergaan. Zaleucus besloot de helft van de straf op zich te nemen. Hij en zijn zoon namen beiden één oog voor hun rekening.