Herengracht 446

<- 448 Herengracht            Panorama           Herengracht 444 ->

Herengracht 446

Herengracht 446

Herengracht 446, tekening Caspar Philips

Tekening Caspar Philips

Herengracht 446

Gebouwd           1671 
Architect           
Opdrachtgever    mr. Andries de Graeff
Monument          Rijksmonument 

 

De nieuwe huurder, koopman Johannes Retemeyer, koopt in 1800 het pand met pakhuis en koetshuis aan de Keizersgracht voor ƒ 58.500. Daarmee is het complex niet langer in het bezit van de familie van de Andries de Graeff.

 

Retemeyer laat de verbouwingen van Alida Joanna de Graeff grotendeels ongedaan maken. De stoep en ingangspartij worden weer veranderd. Neptunus en Mercurius verdwijnen en op de attiek worden zes vazen geplaatst. Ook wordt een empire roedenverdeling  aangebracht.

 

In 1804 krijgt 446 weer een nieuwe eigenaar: Abraham Verhamme. Deze koopman in drogerijen en verfwaren vestigt zijn kantoor in de stal aan de Keizersgracht. Na diens dood in 1816 wonen zijn zoon Jacob Abraham (ook koopman in drogerijen) en zijn dochters Maria, Elisabeth en Margaretha in het pand. Als een van de dochters overlijdt verkopen de drie overgebleven kinderen het pand met toebehoren in 1846 Alexander Oppenheim, bankier en consul van België.

 

 

Herengracht 446 daklijst

Daklijst

Herengracht 446 buitenlantaarn

Buitenlantaarn

Herengracht 446 snijraam

Snijraam

Tien jaar later koopt dr. Ernst Christiaan Büchner voor ƒ 44.000 het pand, zonder de bouwsels aan de Keizersgracht. Büchner is getrouwd met de dochter van een rijke reder en kan dankzij zijn schoonvader het pand kopen en bewonen. Hij is overigens een aanhanger van de ideeën van Sarphati, een bekende arts in Amsterdam. Na zijn dood verkopen Büchners acht kinderen in 1883 446 voor ƒ 70.000 aan Elisabeth Jacoba Christina Dorrepaal. Zij is een dochter van de schatrijke oprichter van cultuurondernemingen in de Vorstenlanden: Georgius Leonardus Dorrepaal. Elisabeth en haar echtgenoot bewonen het pand tot 1894 en ontvangen er regelmatig gasten voor feestelijke avonden.

 

Tussen 1895 en 1921 biedt het pand achtereenvolgens onderdak aan de Sint Willebrordus Stichting, het St. Ignatius College (een gymnasium) en een meubelzaak. De Sint Willebrordusstichting verwijdert de plafondschildering van Gerard de Lairesse; de schildering komt in het Vredespaleis in Den Haag terecht. 

Na 1921 staat het pand enkele jaren leeg en het verwaarloost. Vijf jaar later koopt de Commanditaire Vennootschap Gebr. Teixeira de Mattos het pand. Nog een jaar later richt architect jhr. Ir. G.C. Six het pand in als kantoor. Bij deze verbouwing wordt het wapen van de oorspronkelijke bouwheer De Graeff weer aangebracht in de lijst, waar die nu nog te zien is.

Daarna betrekt 'Gebr. Teixeira de Mattos' het pand. In 1966 gaat het bedrijf echter failliet. De panden 446 en 444 worden gezamenlijk te koop aangeboden, maar pas in 1969 verkocht. De nieuwe eigenaar, Lloyds Bank Europe Ltd, stelt de panden echter nog hetzelfde jaar op naam van de Algemene Beleggings Compagnie NV. Later heeft er nog de Yapi Kredi Bank uit Turkije er een filiaal in en nu hebben Viktor & Rolf er hun kantoor.

 

Hebt u aanvullingen of wilt u meedoen?

Als u opmerkingen of aanvullingen hebt op de tekst hierboven, wilt u dan ook het huisnummer erbij vermelden.

Uw e-mail adres wordt alleen maar gebruikt om eventueel op uw opmerkingen te reageren.

 

Foto's of andere informatie vande  panden kun u ook zenden naar info@amsterdamsegrachtenhuizen.info.