Het eerste huis

Het oorspronkelijke huis, een erf met getimmerte, gebouwd in 1620, is in 1627 van Jacobsdr Geelvinck, weduwe van Pieter Jansz Comen. In 1715 is het huis gekocht en verbouwd door Susanna Sohier, weduwe van Jaques Merchier: een 8,50 meter brede bakstenen gevel, genaamd 't Roode Huys.

In 1740 wordt het eigendom van Willem van den Bosch die het volgens de afbeelding heeft laten veranderen door een verhoging met een rechte kroonlijst, een zadeldak en en omlijste toegang.

Het snijraam met achterraam en het stoephek met spijlen zijn begin 19de-eeuws.

Het Roode Huys - ook Roode Huijs - dateert uit de 17e eeuw. Het huis is waarschijnlijk in de eerste helft van de 17e eeuw gebouwd, tussen 1639 - volgens A.A. Kok - en 1650 en heeft dan een trapgevel in Amsterdamse renaissancestijl, met ontlastingsbogen.

Het is gebouwd met geslepen stenen. Door het gebruik van geslepen stenen kan de voeg veel dunner blijven, maar 1 mm zoals ook op de foto goed te zien is. Dit kan doordat de stenen veel vlakker en gladder zijn en er minder oneffenheden uitgevuld hoeven te worden. Hierdoor lijkt het pand alleen uit rode steen te bestaan en vallen de ragfijne lijnen van de voegen nauwelijks op.

Later is de gevel bepleisterd tot de restauratie in 1958 waarbij het pleisterwerk weer verwijderd is, waardoor het metselwerk zo goed bewaard is gebleven.

Op 11 februari 1716 is het pand gekocht door Christoffel van Brants. Volgens zijn testament woont Van Brants er niet zelf; bewoner is Jean Bartholomeus Rietman. Na Van Brants overlijden wordt het pand op 20 mei 1740 verkocht door zijn erfgenaam Johan Enno Brants. Rond 1740 is het pand verhoogd, waarbij de trapgevel is verwijderd en is opgenomne in de verhoging.

In 1917 gaat er Walrave Boissevain[1876–1944] erin wonen. Hij is van 1913­ tot 1928 lid Tweede Kamer voor de Vrij­Liberalen, later de Vrijheidsbond. Van 1927 tot 1941, met twee onderbrekingen, wethouder in de gemeenteraad van Amsterdam. 

Restauratie door A.A. Kok

In 1942 is het pand gerestaureerd door A.A Kok. Hierbij zijn aan het interieur een aantal elementen toegevoegd: onder andere aan de achterkamer een renaissancebetimmering en op de bovenverdieping, in het trappenhuis, wordt een 16e-eeuwse plafondschildering uit Edam aangebracht.

In het najaar van 1943 wordt het pand gekocht door de kunstschilder en meestervervalser Han van Meegeren. Na diens dood in 1947 woont zijn weduwe er nog tot 1954. Op 5 september 1950 wordt de inboedel van Van Meegeren in het pand geveild.

Het pand wordt gekocht door de Nederlandse Houtbond, die het in 1958 laat restaureren. De woning en bovenwoning worden ingericht als kantoor en op de zolder wordt de collectie houtmonsters ondergebracht. Bij de restauratie in 1958 wordt de pleisterlaag verwijderd.

Het Roode Huys is sinds 1970 rijksmonument. Tot de verhuizing in 2007 naar de Jollemanhof - eveneens in Amsterdam - is in het pand het kantoor van de Bond van Nederlandse Architecten gevestigd geweest.