De nieuwbouw uit 1904 en 1912

Het karakteristieke, smalle, hoge winkelpand Keizersgracht 709 dat gebouwd in 1904 op de hoek van de Utrechtsestraat, kan in 1910, na verwerving van het buurpand Keizersgracht 707 aanzienlijk, vergroot worden. Eigenaar Schouten laat dit pand afbreken en geeft de architect Louis Guillaume Mohrmann [1866-1922], die ook het hoekpand ontworpen heeft, opdracht tot herbouw, die stilistisch aansluit op het hoekpand. De vergunning voor deze ingreep wordt uitgereikt op 12 april 1910, maar het plan komt niet tot uitvoering. Op 28 mei 1912 wordt, na een tweede gang naar het stadhuis, wederom goedkeuring aan de plannen gegeven. Mohrmann is door Schouten inmiddels verruild voor Karel Petrus Tholens[1882-1971], die daarbij als uitvoerend architect gaat optreden. Wie vervolgens het initiatief neemt tot wijziging van het bouwplan is onbekend, maar in ieder geval gaat na de zomer een nieuwe, gewijzigde aanvraag de deur uit, waaraan de gemeente op 9 oktober 1912 opnieuw haar goedkeuring hechtte. Tholens vereenvoudigde het ingewikkelde trappenstelsel en verbeterde de plattegronden. Hij handhaafde daarentegen de door Mohrmann ontworpen witgepleisterde gevel met accenten in gekleurd siermetselwerk, maar weet door enkele zorgvuldig gekozen details zijn eigen stempel op het ontwerp van de uitbreiding te drukken. De wat stijve, driehoekige afsluiting van de Vlaamse gevel uit het eerder goedgekeurde plan maakt plaats voor een elegant gebogen beëindiging. Deze vormt, mede door het eveneens door Tholens ontworpen ronde venster, een subtiele verwijzing naar de reeds aanwezige rondingen van de erker en het koepeltorentje op de hoek. Een ander sprekend, door Tholens ingebracht element is het volledig in natuursteen gehouwen balkon boven de nieuwe ingangspartij aan de Keizersgracht. De omlijsting daarvan is in graniet en zandsteen uitgevoerd. De blank gelakte voordeuren in stijl- en regelwerk zijn voorzien van decoratieve smeedijzeren hekjes en de bovenlichten zijn bezet met eveneens door Tholens ontworpen figuratieve glas-in-loodpanelen. Het huisnummer 709 komt na de verbouwing in gebruik bij de winkel, terwijl 707 de huisnummeraanduiding voor de bovenwoningen wordt. In 1918 krijgt de schoenenwinkel van Schouten een nieuwe winkelbetimmering in Slavonisch eikenhout, wederom naar ontwerp van Tholens, bestaande uit etalagekast, winkelkasten en toonbank. Tholens ontwerpt ook het meubilair van de schoenenwinkel, waaronder een dubbele zitbank met middenstuk en paraplubakken. Enig inlegwerk sierde leuningen en middenstuk, de paraplubakken zijn voorzien van een eenvoudig gesmeed ijzerwerkje.

Inmiddels is het dubbele winkelhuis aangewezen tot gemeentelijk monument. Het winkelinterieur is door latere verbouwingen helaas verloren gegaan., Mohrmann, L.G. (bouw Keizersgracht 709) 1904; Mohrmann, L.G. (ontwerp uitbreiding) 1910; Tholens, K.P. (verbouwing en uitbreiding) 1912; Tholens, K.P. (verbouwing winkel) 1917-1918

Archief : Stadsarchief Amsterdam/10063: 662-666;SAA/5180: 11985 (dossier 3206 PW)\

Bron Nieuwe Instituut / Bonas Rotterdam