Oorspronkelijke hofje

In 1618 wordt hier achter een poortje een hofje gebouwd, het Claes Reinierszhofje, één van de oudste Rooms Katholieke hofjes van Amsterdam. Het behoort tot de oorspronkelijke bebouwing in de Derde Uitleg en is bedoeld voor niet geheel onvermogende Rooms Katholieke vrouwen, dit in tegenstelling tot veel andere hofjes. 

Het hofje bestaat oorspronkelijk uit 18 woningen rondom een bleekveld. Op de kaart van Balthazar Florisz, uit ca. 1625, is het hofje aangeduid als Weduwenhof. Op de tekening van Caspar Philips is de oorspronkelijke toegangspoort te zien. 

Waarschijnlijk beschikte het oude hofje ook over een kapel, aangezien het hofje is vermeld in de "Lijst van Paapsche Vergaderplaetsen in Amsterdam" uit 1656, opgesteld door de Gereformeerde Kerkenraad. Maar verder is er weinig bekend over het hofje. 

In 1866 is het hofje door het bestuur van het hofje aan het R.C. Oude Armenkantoor overgedragen.

Nieuwe hofje

In 1912 is het oorspronkelijke hofje gesloopt en weer herbouwd door J.N. Hendrix als het hofje "Liefde is het Fondament". Het hofje is verborgen achter een onopvallende poort in het nieuwe gebouw aan de Keizersgracht 332. De hofjes hebben de adressen Keizersgracht 334-346. Boven de toegangsdeur is de oude gevelsteen met de initialen C.R. uit 1618 opnieuw aangebracht. Achter de deur bevindt zich een gang door het gebouw aan de gracht naar het eigenlijke hofje. Rondom een binnenplaats, overschaduwd door het hoge achterhuis van Felix Meritis, staat een rij kleine huisjes, gebouwd in 1912, met trapgevels in Oudhollandse stijl.
In 2001 is het R.C. Oude Armenkantoor van Keizersgracht 384 hier naar toe verhuisd. Dit met medeneming van o.a. de steen met opschrift van het kantoor dat op het poort van Keizersgracht 384 zat. Het hofje is door architect F. Hoogers verbouwd tot kantoorruimte. De binnenplaats, die ooit het bleekveld was, is dan herschapen in een tuin met een grote vijver. De tuin is ontworpen door Arend Jan van der Horst.