Deze oudste en grootste nog bestaande schuilkerk van Nederland is vooral bekend als decor voor verschillende televisie-uitzendingen van de VARA en als debatcentrum. De Rode Hoed dankt zijn naam aan de hoedenmakerij die hier in de zeventiende eeuw gevestigd is geweest. 

Aan’t begin van de zeventiende eeuw zijn er o.a. door Lambert Massa huizen gebouwd, op de plaats waar nu de panden 102 t/m 106 staan. Het is bekend dat tot 1629 de hoedenmaker Claes Harmensz Roothoet daar woont en werkt.

Achter deze huizen staat een houten schuur. In 1629 worden de panden 102  tot 108 verkocht aan wijnkoper Antoni de Lange en doctor Jan van Hartoghvelt namens de Remonstrantse Broederschap voor het houden van haar kerkdiensten.

Officieel zijn deze diensten verboden en mag het alleen plaats vinden in kerken die niet als zodanig herkenbaar zijn vanaf de straat.

De houten schuur wordt vervangen door een nieuw kerkgebouw, met de ingang op nummer 102 en 108 van de Keizersgracht. Het ontwerp van de kerk wordt bepaald door de eenvoud en de rechtzinnigheid van de Remonstrantse beginselen.

De kerk is gebouwd als een zogenaamde galerijkerk, met een houtskelet en tongewelven. Het gebouw krijgt dan de naam “Vrijburg”.

In de 19de eeuw is de kerk verbouwd met o.a. zoldering met lichtkap. De Preekstoel, betimmering en banken zijn wel nog uit de bouwtijd.

Tot 1957 heeft het gebouw dienst gedaan als Remonstrantse kerk maar de gemeente is toen verhuisd naar de al in 1933 gebouwde kerk aan de Diepenbrockstraat 46, de Nieuwe Kerk, maar nu heet de kerk "Vrijburg".

Daarna heeft het oude gebouw een tijd leeg gestaan.