Herengracht 361

Dit werk- en woonhuis met een 5,25 m. brede trapgevel met een pui en een stoep met toegang in het midden is omstreeks 1637 gebouwd.

De kozijnen zijn ontlast met halfronde bogen met sluitstukken.

Verder is er een steen, waarop een Berg met een Zon: De Zonneberg, genoemd naar de stichteer van het huis, Jan Gerritsz Sonnebergh, glasschrijver.

Omstreeks 1880 heeft het een rechte kroonlijst met dakvenster gekregen en een bepleisterde gevel. Hierbij is de ingang vermoedelijk naar links verplaatst. Maar de oude renaissance middengevel blijft staan.

In 1931 is de pleisterlaaag weer verwijderd en het schone metselwerk donker geolied. De door de bepleistering zwaar beschadigde Sonneberg is toen tevens in ere hersteld.

Reconstructie

Het huis is sinds 1959 eigendom van Stadsherstel en het verwaarloosde huis is gerestaureerd in 1962. Tijdens deze restauratie door de architect Gerard Prins zijn door Henk Zantkuijl van het BMA voldoende aanwijzingen gevonden om de trapgevel te kunnen reconstrueren, zoals die ook op de tekening van Caspar Philips te zien is. Maar de kruiskozijnen zijn niet teruggebracht en ook de stoep blijft aan de linkerzijde: deze zat oorspronkelijk in het midden. Aan de klezoortjes in de middengevel is te zien dat deze werkelijk 17 de eeuws is. Klezoren zijn bakstenen die met de kop naar voren zijn ingemetseld zodat het lijkt alsof er een klein baksteentje zit. Dit vooral aan de randen van het metselwerk, zoals aan de randen van de gevel en naast de vensters. Bij die restauratie bleek dat dit pand de laatste fase van de overgang van het houten naar het stenen huis vertegenwoordigt: de vloerbalken worden door de zijmuren gedragen, maar één balk is nog deel van een jukconstructie, het laatste restant van een houtskelet.

In 1997 heeft Stadsherstel het pand verkocht, maar de onderliggende grond behouden en deze als erfpacht uitgegeven om zodoende toch invloed te houden op de staat van het pand.