Herengracht 474

Het oorspronkelijke huis.

Het stadserf 25 in park C is in 1665 of 1666 gekocht door de koperslager en regent van het Walenweeshuis, Marcus Muyssart uit Rijssel, die in 1632 is getrouwd met Gerberich Otten. Na het overlijden van Muyssart, die  op dat moment nog op de Oudezijds Voorburgwal woont, is het huis voor diens erven in 1669 verder afgebouwd. Het krijgt een halsgevel met tussentrappen, voorzien van festoenen, oeils-de-boeuf en een gevelsteen met het jaartal, zoals te zien is op de tekening van Cornelis Danckards . In 1674 woont er de weduwe van Muyssart met haar schoonzoon, de koopman Rogier van Weert, die in 1668 met Susanna Muyssart is  getrouwd. Dit echtpaar heeft een zoon Marcus van Weert, die eigenaar  van Herengracht 474 wordt. Als Marcus van Weert in financiële problemen komt, wordt het huis in 1715 door de door de schepenen aangewezen Christiaan van Boneval voor ƒ 30.000,- verkocht aan de koopman Jacob Vorsterman Abrahamsz [1675-1733] die er ook in gaat wonen. Naast koopman is Jan Vosterman ook beheerder van een fonds voor de opvang van doopsgezinde vluchtelingen. De doopgezinden werden in het begin van de 18^de-eeuw in Europa vanwege hun geloof door katholieke en protestantse overheden vervolgd. In de republiek kregen ze een veilig onderdak en financiële steun uit het fonds van Vosterman.

Jan Vosterman verfraait het pand en geeft in 1723 Jacob de Wit opdracht voor het maken van het plafondschilderij met 4 zwevende putti, dat zich nu nog steeds boven in het trappenhuis bevindt. Een studie voor een ontwerp van het plafond bevindt zich in het Rijksmuseum. Zie hiervoor het tabblad "de Wit"

In 1742 bewoont zijn weduwe Geertruida Blaaupot het huis waarna haar zoon Abraham Vorsterman Jacobsz [1714-1751], in 1739 getrouwd met Christina Walijen, eigenaar en bewoner wordt. Het huis wordt door Christina Walijen rond 1756 verbouwd en het krijgt dan een zandstenen gevel onder een rechte lijst met consoles met daarop een attiek en voorzien van vensteromlijstingen, die in de astravee over drie verdiepingen tot een vrij uitzonderlijke middenpartij zijn verenigd. Het is een tijd  eigendom van de familie van Oyen.

Eigendom van de bierbrouwer van Marwijk Kooy

In 1879 wordt het pand in eigendom van de bierbrouwer Johannes Hendricus van Marwijk Kooy [1847-1916] die directeur is van de Amstelbierfabriek. Hij is getrouwd met Hanna Henriëtte Beuker[1852-1910].

Deze bierbrouwer heeft het huis met zijn vrouw bewoond en laat het rond 1881 restaureren, waarbij de ingang naar beneden is verplaatst en een nieuwe hardstenen kelderpui en de stoeppalen, de deur en de ramen zijn aangebracht. Zie hiervoor het tabblad "Bouwtekeningen". De gevel maakt daardoor nu veeleer een tweede-helft-negentiende-eeuwse indruk. Van Marwijk Kooy verkoopt het huis in 1898 voor ƒ 48.000.

In 1950 is het pand de zetel van het in 1945 opgerichte Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie waar prof. dr.L. de Jong directeur van was. Dat was tevoren op 412 en 479 gevestigd en nu op Herengracht 380.