Dit dubbele koopmanshuis is in 1767 gebouwd voor Willem Kock en Gerrit van den Bergh.

Het huis heeft een 10,10 m brede bergstenen gevel met een middenrisaliet, gedekt met een frontispice waarin een zonnebloem, naar de naam van het huis dat er al stond. Verder heeft het hoekpilasters, een kap, getoogde kozijnen en een dubbele stoep.

Het is in 1768 verkocht aan Johan Heinius.

De voorganger van dit huis is gebouwd vóór 1630, heet de Sonneblom, afgebeeld op een uithangbord en nu in het tympaan en is vermoedelijk gebouwd voor Pieter Dablin. Deze wordt vermeld in de
“Bronnen tot de geschiedenis van den Levantschen handel 1590-1826”.

Na 1652 dient het tot R.K. Kapel of Refugium (notitie Gemeente Archief). Het is dan eigendom van en wordt bewoond door mr. Laurens van der Hem.
Midden 17de eeuw is het een schuilkerk van de Jezuïeten en in 1674 woning van de priester Hendrik Jacobszoon van Alkemade.

In 1723 gaat het ovewr naar Geertrui van der Hem, gehuwd met Casper de Blois van Treslong, daarna op genoemde Kock en Van den Bergh als de Sonnenblom nog uithangt.

De stichter der St. Ignatius- of Zaaierskerk is pater Hendrik Jacobsz. van Alkemade van den Nijenborch, een Amsterdammer van oud-adellijke geboorte, die in 1634 op dezelfden dag als zijn twee broers, Theodorus en Joannes, te Doornik in de Sociëteit van Jezus is ingetreden.