Schenck, Pieter (1660-1711)

Pieter Schenk of Petrus Schenck (Elberfeld, 26 december 1660 - Leipzig, 1711) is een Duitse graveur en kaartenmaker en uitgever. Samen met zijn gelijknamige zoon, Pieter Schenk (II), is Schenck in de eerste helft van de 18e eeuw een van de belangrijkste figuren van de Saksische cartografie. Schenck publiceerde meer dan 800 mezzotints, dat is een grafische techniek.

Petrus Schenck brengt zijn stage door of treedt in dienst bij de Amsterdamse graveur en kaartuitgever Gerard Valck. In 1687 trouwt hij met Aefje Valck, de zuster van zijn leermeester of werkgever. Zij concentreerden zich aanvankelijk op portretten en kaarten in het graveren in mezzotint. Dat is vooral bestemd voor de Engelse markt. Later komt de productie van kaarten op de voorgrond. Terwijl Valck zich op de productie van globes concentreert, legt Schenck zich toe op het maken van landkaarten. En hij maakt in 1710 een serie van etsen van “100 Afbeeldinge der voornaamste Gebouwen van Amsterdam” en geeft deze ook uit.

Schenck woont in de Jordaan op de Lauriergracht. Het echtpaar kreeg zes kinderen alle gedoopt in de Westerkerk.

Rond 1700 vestigt hij zich als globen-, kaarten- en kunsthandelaar in Leipzig, waar hij de Leipziger Messe bezocht. Hij overlijdt tussen 12 augustus en 17 november 1711 tijdens een verblijf in Leipzig.

Zijn zoon Pieter (1693-1775), die alles overneemt, trouwt in 1726 met Anna Grevink. Het echtpaar krijgt acht kinderen. In 1731 woont hij in de Warmoesstraat. Schenk produceert een van de mooiste kaarten van Zwitserland. Zijn moeder sterft in 1750 en woont dan nog op de Dam. Schenk II is begraven vanuit een pand in de Kalverstraat.

Afbeeldinge der voornaamste Gebouwen van Amsterdam